Ատում եմ
10/27/10, 2:34 PM | Դուք և աշխարհը |
Ատում եմ ձյունը՝
Թե նա տեղում է ամառվա կեսին,
Եվ մահն եմ ատում՝
Թե հյուր է գալիս աղջկատեսին,
Մահից ոչ պակաս՝
Եվ ա՛յն քողարկված մենատնտեսին,-
Նրա՛ն ու նրա՜նց,
Ովքեր ուրիշի շեն տունն են քանդում՝
Իրենց պետք եկած գերանի համար,
Numerus System
Հավելվածների մշակում և սպասարկում:Ովքեր ուրիշի ծառերն են ջարդում՝
Մի բուռ չհասած ծիրանի համար,
Ովքեր համայնքի ծովից են խոսում,
Բայց դեպի իրենց լճակն են հոսում …
Ատում եմ նաև այն խելոք սուսիկ – փուսիկությունը,
Որտեղ դժվար է տարբերել անգամ երեսն աստառից,
Եվ այն հարկադի՛ր, ոչ թե ի ծնե կուզիկությունը,
Որ ստացվում է … ցած առաստաղից։
Ատում եմ նաև այն նեղ կոշիկը,
Որ աքցանի պես ոտքերդ է բռնում,
Իսկ հոգուդ վրա կոշտուկ է դառնում …
Ա՛յն գործն եմ ատում,
Որ ոչ թե գործ է, այլ ծանր հանցանք,
Ա՛յն փորձն եմ ատում,
Որ մարդկանց գլխին դառնում է փորձանք,
Ա՛յն դավանանքը,
Որ վերջ ի վերջո փոխվում է դավի,
Գլխացավանքը,
Որ փոխարկվում է սուր գլխացավի …
Խավարն եմ ատում, եթե խավարում
Ո՛չ միտք է ծնվում և ո՛չ էլ զավակ։
Եվ լույս եմ ատում, թեկուզև պայծառ,
Թե չի հանդուրժում մինչև իսկ շվաք …
Ինչ խոսքեր ասեմ այն ձեռագրին,
Որ չի հասկացվում, բայց կարդացվում է,
Ատե՞մ, թե խղճամ այն տարեգրին,
Որ նյութ է սարքում,
Ոչ թե հավաքում։
Խղճա՞մ, թե ատեմ այն տարագրին,
Որ միշտ ապրում է … իր հայրենիքում …
Թո՜ւհ, ինչքա՜ն բան կա կյանքում ատելի,-
Ես չգիտեի …
