Անծանոթներ ենք մենք իրար

544,794 Views
Անծանոթներ ենք մենք իրար, Եվ փողոցում հանդիպելիս Ես չեմ տեսնում դեմքիդ վրա Քո ժպիտը այն լուսերիզ, Որով գիտես դու ողջունել Ծանոթներին քո բախտավոր. -Ես այդ թովիչ բախտը չունեմ, Անծանո՛թ ենք և հեռավո՜ր: Բայց երբ հանկարծ այգում, մայթում Հանդիպում ենք, ամեն անգամ Կեռ թարթիչներդ ես դու թարթում Ու նայում ես ինձ մի վայրկյան Այնպե՜ս, կարծես պատահաբա՛ր, Եվ... հիշելով ինչ-որ մի բան (Իբր մի բան ես ստուգում), Պայուսակդ ես բացում-փակում: Անծանոթ ենք իրար: Սակայն Հանդիպում ենք երբ մենք հանկարծ, Ես էլ մի պահ, գեթ մի վայրկյան Կանգ եմ առնում, որ իբր թե Գլանակս վառեմ հանգած (Գլանակս՝ վառվա՜ծ արդեն)... Եվ... քայլում ենք այնուհետև Առերևույթ սառն ու թեթև: Ա՛խ, դա խաղ է մի սրտակեզ, Որով տենչանքն իմ չհանգած Բորբոքվում է կրկին անգամ՝ Գլանակիս կրակի պես, Իսկ դո՜ւ, իսկ դո՛ւ... Փնտրո՜ւմ ես դու, Որոնո՜ւմ ես ինչ-որ մի բան (Պայուսակո՞ւմ, թե՞ քո սրտում) Որոնում ես համառաբար, Եվ... չես գտնում հավանաբար..

Become an Author

Want to share your knowledge and expertise? Register as an author and start adding content. After admin approval, your articles, galleries, poems, and aphorisms will be published on our platform.

Follow Us

Stay connected and get the latest updates

Articles

See All